Ahotsaren soinua, hitzak eta isiluneak elkartzen dituen liburu diseinua. Ahotsaren espazio politikoaren eta estetikoaren inguruko gogoeta honetan, bizitza istorio batzuk zeharkatzen dira. Ixiarrekin lan egitea, bere ahotsa zuri-beltzean jartzea, kolaborazio bat baino gehiago izan zen, entzute horretatik laguntasun …………….. bat piztu zen.
beltzuria hutsuneen, isiluneen bilaketa da. Forma eta tolesdura anitz dituen literatur testua, eleberria, biografia, autobiografia, poesia edo saiakera, eta aldi berean, Xamuio aitonaren ahots galdua bilatzen duena. Gure egitekoa, liburuari forma ematea baino, bertan esaten zenarekin eta entzuten ez zenarekin bat egitea zen. Prozesuan eta irakurketan eraldatzen zen testu performatiboarekin batera dantza plastiko bat lortzea. Plastizitate esperimentala, funtzionalitate zentzuzkoari gailendu zitzaion.
Ametsetan bezala mutututa geratu zen aitonaren hitzen mapa irudikatu nahian, Ixiarrekin istorioa gertatu zen eszenatokira ere gerturatu ginen. Entzun ez genituen soinuen pistak bilatuz, puntuz puntu, beltza zuriaren gainean pausatzen joan zen.
Sormen prozesuaren inguruan ibiltzen den bidea da liburua. Isiltasunaren inguruko egia bilatu nahian, Ixiar behin eta berriz interpretazio eta berrinterpretazio kate batean sartzen da, eta erantzunera gerturatzen ari dela uste duen unean, honek arin, ihes egiten dio. Autore eta egile askoren aipamenek ehuntzen dute bilaketa esku oharretan. Liburuaren diseinuak horrela egina behar zuen, zalantzaren susmoan, egiaren bazterrean. Puntu eta hutsunez beteriko esperimentua.
