izua auzi

Zer? Ezer ez.
Non? Inon.
Noiz? Auskalo!

 

Artistak ariketa bizi batekin azti.
Hautatua hitza, nik errebira letrak.
Nekez ikusia, mezulari biral egolatra sua;
aire gaitzak aztiak erre.
Kitarra tiki-takak, atera pua.
Logela barraka berotua,
ala gela oro ketu da.

Bi astean edo luzaro, gero da atzo.
Animo!
Nirea lerro habia, bere kaiola traba.
Atera hazia, saloia soro.
Lorik ez, tira gu, ateka zu. Lurra bustia.
Badaki nork ausaz ere,
ze aste makurra, mezu laburra,
bai gezurra makala errezeta.

 

Tira kurba edadetu,
trebezia badu dolu bira-gune.
Testa huts, erpina igo,
kate barregai mamarru.
Leihoak ulu airea ere balu,
gudua hazi hezea.
Telebisten aipatzea luke sugarra.
Gu sukarrak aburu,
basamortuen ateek sakon ederraz.
Tabu da bizi bera, badu zorigaitza.

 

Kasua piztu kaotiko,
irriari bira,  loari bira.
Izuan emozioz arrazionalak arrakasta.
Harro koroan on, esan “alaia”, penaz,
arreta, kolax, tinta,…
Kito lana.
Larru maskarak ia irekita,
sabaitik at zeruago, kalera goiz,
akuarelak ate oparitu.

Gutar bi lanera, harro gizakia gozo.
Genuela zorte, mirari sedatuta,
bake tratadua izaran.
Ia balkoi batean ezin erausika bulkada trazua,
gaur ez esana, inor isuri bada.
Biok ere bai adi,
burezurra banaka bide berean
ukabilak sikatuta tamainan.

Errore bada berez, eta barrua hala hobez,
alperra birika, ziurra bezero makakorro.
Bai barrena erru likaz,
izuti gu, mara-mara mugituz,
izaki lurrean errabia.
Borrokak amore, ze barru izakiri barre?
Plazebo hala, haurra, batez ere, bada berorrena.

Ni amatatuta, kiskali bakuna ere.
Bedi bakana barru zeru bidaia,
berekoi bada birus ironian.
Ase zerua,
gau zartadak lubaki suaren izena
eta biok labainarazia uda tarteka,
Batuta desirari, metro zale, une gozo;
gaika zigorra harena,
libratu gu, tira poeta kalera!

izua auzi palindromo ilustratua bakteriak

Ukazio garelako, gaur eztakit ia
basatikeria ikarak samurra lana,
lotik at.
Ni txaloka, terrazan,
epaia, lana, sen ona, orokorra.
Hatsak arrakala noiz?
Arrazoiz omen auziari biraolari, bira irriok itoak.
Utzi pausak, aztia,
giroz uda bare bizi badu.

Batzarre denok aske
eta neutro masa buru bakarrak.
Usu garra gu.
Sekula ez tapian etsi beleta,
ez ehiza hau dugula, berea eria.
Uluka ohi elurra mamia, gerra betak ogia.
Ni prestu.
Hats eten ugari bulo, duda… Bai.

Ze bertute da deabru karitatez?
Errealak amarruz egia barru balu,
ze marruk ametsa?
Ezereza, sua. Kronika da ba itsu.
Barru-luzaketa ugaritze,
kirol oro saio lasai, zahar eta abar.
Taloiak, ere bai ba, horrela,
eri nomina, ozta adore, gora zulo dena,
etsai badute koroa legala.

Autore bakarra balego,
lau pareta kakati kitarratik errekaitzak.
Azti ageria, ausarta,
logelari bira luze maisuki.
Zeken kartelari berrekin azti,
hautatua hitza nik,
eta bizi batek irakatsi.

Traolak “Sua!” zion.
Non? Inon
Zer? Ezer ez.
Izua auzi.